On the night of September 17, 2013 towards September 18 approximately 25 neonazis stubbed to death 34 years old antifascist rapper Pavlos Fissas, known as "Killah P" in Keratsini, Athens. An antifascist protest has been called at 18:00 on Wednesday September 18 at the spot (P. Tsaldari 60, Keratsini) where the antifascist rapper was murdered by the fascists.
This is one of his songs roughly translated as "I won't cry, I won't fear"
WE DO NOT FORGET WE DO NOT FORGIVE
======================================= FOR FULL LYRICS IN ENGLISH CHECK THE VIDEO =======================================
The world has become a big prison and I 'm looking for a way to break the chains.
To those who betrayed me by back stabbing me I want them to know that I will not bother to cry. And to all my old loves I want them to know that I will not bother to cry. And to those that threatened me burning chains I want to know that I will not bother with fear. Let them come and find me at the mountain top, I'm waiting for them and I will not bother with fear.
================================ ΣΤΙΧΟΙ ================================
Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω. Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί, σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω. Γι' αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια, για να κλέψω λίγο φως από τα λαμπερά αστέρια. Δεν αντέχω εδώ κάτω και κοντεύει να με πνίξει των ανθρώπων η μιζέρια τόσο, όσο κι η θλίψη. Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν, πήρα τ'άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν. Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές, αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές. Είχε τέρατα με παράξενες στολές που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ' στις σκιές, Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ν' ακολουθήσεις, τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις. Εγώ το πήγα και το έφτασα στο τέρμα κι όπως γράφουν στα βιβλία οι παλιοί σοφοί, όταν θα φτάσει ο ήλιος στο τελευταίο γέρμα, θα βάλουνε φωτιά από ψηλά οι αετοί.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές, θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές, θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Κι όσοι μ' απείλησαν με πύρινα δεσμά, θέλω να ξέρουν ότι σιγά μη φοβηθώ. Να'ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και σιγά μη φοβηθώ.
Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά, να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια, μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά, πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια. Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά, που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά, κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια. Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ. Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρα μου, ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα κι αδέσμευτα φτερά μου. Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να 'ρθουν σ' αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει, αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν σ' αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη.
Παύλος Φύσσας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου